Tradisjonar

Våren er tradisjonstid. Konfirmasjon. Konfirmasjon. Konfirmasjon. Konfirmasjon.

Ja, og når ein er prestefrue, så merkes det at det er konfirmasjon. Vemodig prest i hus. Trekors som skal fikses litt på. Og nokon lagar matpakke til presten som skal ha to gudstenestar på ein dag.....

Prestefrue for ein dag.

Og dagen etterpå. For då er det jo etterpålag, og alle kakene må etast opp. Då er heile bygda i aksjon og fartar frå hus til hus på kakespising. For det er tradisjon med mange kaker. Store kaker. Gode kaker.

For nokon hadde konfirmasjon i fjor, og fekk kake frå den og den og den og den, og då skal ein bake tilbake til den og den og den og den. Ja, og når naboar også kjem med ei kake, og svigermor med tre, så vert det nok enorme kakebord.

Viktig tradisjon. Både kakemengde, kakespising og kakebytting.

Så no må eg bake kake. Ikkje til konfirmasjon. Men til eit sangerstevne, og kaka skal vere rund. Formkake er kanskje ikkje ordentleg kake. Den einaste runde kaka eg kan bake er iskake. Ikkje veldig praktisk utan frysar akkurat.

Men Silje har visst bakt før. Fruktkaker, marengskaker og ostekaker foreslår ho. Ja og noko så fancy som heiter Pavlova kake.

Kaketradisjonar trur eg at eg kan like...